In Memoriam – Huub Koot – 29 juli 2023
Huub werd op 17 juli 1937 geboren in Zoeterwoude, als oudste zoon van Huub Koot senioren Jans Zuijdwijk, telgen uit oude Rijnlandse families uit de buurt van Hazerswoude enKoudekerk aan de Rijn, onder de rook van Leiden. In de oorlogsjaren verhuisde het gezinKoot naar Nijmegen.
Huub was de oudste, met de broers en zussen Ad, Nel, Ria, Wil, José, Ruud en Yvonne.Huub groeide op in de jaren ’50 in het naoorlogse Nijmegen, dat deels was verwoest doorhet vergissingsbombardement van 1944. Na een aantal verhuizingen en noodwoningen,belandde het gezin in de Voorstadslaan. Niet ver van de Hezelpoort. Net aan de andere kant
daarvan trouwens woonde Ans in de Hezelstraat, boven de slagerij van Toon Jansen. Na de lagere school, Mariaschool Kelfkensbos, ging Huub naar de ULO. Daarna ging hij aan de
slag als kantoorbediende bij garage LAVO. Uiteindelijk is hij na een studie accountant geworden.
In 1964 trouwden ze en kochten ze een huis in Cuijk-Noord, in de Guldengaarde. Als ik er nu op terugkijk best een klein huisje, maar niettemin was er plek genoeg om toch nog enkele maanden zus Ria, haar man Theo en de kinderen tijdelijk op te vangen, omdat ze zelf nog geen woonruimte hadden.
Huub startte met Sjoerd Bosch het Centraal Administratie Kantoor. In eerste instantie was deze gevestigd in de aanbouw achter het huis in de Guldengaarde, later verhuisde het kantoor naar de Brugstraat in Gennep. Huub ging vervolgens werken bij de kipconservenfabriek HECO in Katwijk, van Bert Hendriks, waar hij onder meerverantwoordelijk was voor de financiële zaken.
Ergens in de late jaren ’80 startte hij enkele eigen bedrijfjes.
Naast zijn reguliere werk was hij ook volop actief in de lokale en regionale politiek. Lange tijdwas hij fractielid en fractievoorzitter van de VVD in Cuijk. In en buiten zijn werk, en ook inzijn latere leven, was Volharding misschien wel hét sleutelwoord. Hij rustte niet totdat een
bepaald doel bereikt was. Uren en uren, avond aan avond zat hij ’s avonds te bellen met collega-politici, wethouders, zakelijke partners uit Amerika en Ierland. Linksom of rechtsom, hij praatte net zo lang totdat ie zijn doel bereikt had.
Hij kreeg met Ans drie kinderen : Marcel, Monique en de helaas inmiddels overledenFrancine. Ik herinner me de jaren ’70 in Cuijk-Noord als een zorgeloze tijd. Een gezin in de klassieke rolverdeling van die tijd, met een vader die hard aan het werk was, een moeder diemisschien nog wel meer deed als huisvrouw, kinderen die tot zonsondergang op straatspeelden ….
Hij had een scherp oog voor technische gadgets. Als een van de eerste in de straat had ie een auto, een Renault, daarna een van de allereerste videorecorders, een autotelefoon, eenCommodore 64. Op het kantoor van Sjoerd en Huub zag ik in 1975 voor het eerst in mijn
leven een computer, gehuurd van IBM, zo groot als een kleine auto.
We trokken jarenlang bijna wekelijks naar camping de Molenhoek in Kamperland, waar hij beste vrienden was met André Cornelis, ook uit Cuijk.

Vissen, zeilen, en veel whiskietjes drinken met zijn maatjes. Nieuwe vrienden maken inKamperland, Zwitserland, Eindhoven.
Hij sprak er nooit zoveel over, maar hij moet toen in de jaren ’70 en ’80, op de top van zijnzakelijk succes en politieke invloed, zijn gezin met opgroeiende kinderen, erg gelukkig zijngeweest.
Na enkele zakelijke tegenvallers maar bovenal zijn lichamelijke tegenspoed, kwam er in dejaren ’90 wel de klad in. Hij was een fanatiek tennisser bij Graaf Herman bijvoorbeeld, maar op een gegeven moment begon hij met zijn linkerbeen te slepen en uiteindelijk moest hij door zijn tennispartners van de baan worden gehaald. Kort daarna werd tennissen helemaalonmogelijk en moest hij met een wandelstok lopen. Later kwam de diagnose van een
spierziekte, met een toenemende stijfheid van de spieren als gevolg.
Arbeidsongeschiktheid is in die zin een misplaatst woord, want ik heb hem nooit mínder har zien werken. Hij spande zich in op vele manieren voor het welzijn van ouderen en gehandicapten in en om Cuijk.
25 jaar lang was hij actief als lid en bestuurder bij de KBO, de SWOC en de
Gehandicaptenraad. Lang na zijn politieke tijd heeft hij nog veel commissiewerk gedaan voor de Gemeente Cuijk. Als Individuele Belangenbehartiger heeft hij vele honderden belastingaangiftes en bezwaarprocedures gedaan voor senioren uit Cuijk. In eenmaatschappij waarin vrijwel alles digitaliseert, was hij altijd digital savvy genoeg om zich te redden op websites, apps, en ingewikkelde digitale invulformulieren. Hij stond bekend als iemand met een enorme feitenkennis, niet alleen financieel. En tot het laatst toe volgde hij benodigde cursussen voor bijvoorbeeld het doen van belastingaangiftes.
Niet voor niks ontving hij in 2020 dan ook een Koninklijke Onderscheiding tot Lid in de Orde van Oranje Nassau voor zijn vele werkzaamheden als vrijwilliger.
Hij was enorm trots op zijn kleinkinderen. Hij was altijd precies op de hoogte van wat de kleinkinderen deden, of uitspookten, op school en daarbuiten.
We zijn dankbaar voor alles wat hij heeft betekend. Na een actief leven van 85 jaar, tot het einde volgens zijn eigen wens zelfstandig het leven in de hand houdend, is hij thuis rustig heengegaan.